ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਦੋ ਰਸਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਇੱਕ ਰਾਹ ਹਿੰਮਤ ਦਾ, ਜਿੱਥੇ ਇਨਸਾਨ ਆਪਣੇ ਅਧਿਕਾਰ ਲਈ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਰਾਹ ਲਾਚਾਰੀ ਦਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਹੱਕਦਾਰ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਿਹਨਤ, ਸੱਚਾਈ ਅਤੇ ਹਿੰਮਤ ਦੇ ਰਾਹ ‘ਤੇ ਤੁਰਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹਰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲਾਚਾਰ ਬਣਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਮਿਹਨਤ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਪਰ ਇਹ ਰਾਹ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦਿਵਾਉਂਦਾ। ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਹੱਕ ਲਈ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਲਈ, ਸਗੋਂ ਸਮਾਜ ਦੇ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਵੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਇਤਿਹਾਸ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਗਵਾਹ ਹੈ ਕਿ ਹੱਕਦਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਹੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਵ ਲਿਆਏ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਅਨਿਆਇ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਲੜਕੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਰੰਗ ਬਖ਼ਸ਼ੇ ਹਨ। ਹੱਕਦਾਰ ਬਣਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਸਵੈ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੀ ਉਹ ਤਾਕਤ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਜਿਹੜਾ ਇਨਸਾਨ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਗਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਝੁਕਦਾ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਲਾਚਾਰੀ ਉਹ ਜ਼ੰਜੀਰ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਕੈਦ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੱਕਦਾਰ ਬਣਨ ਦੀ ਸੋਚ ਰੱਖੋ। ਆਪਣੇ ਹੱਕ ਲਈ ਲੜੋ, ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਕਰੋ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨੇ ਸਾਕਾਰ ਕਰੋ। ਲਾਚਾਰੀ ਸਿਰਫ਼ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਹੱਕਦਾਰੀ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਇੱਜ਼ਤ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਅਤੇ ਅਸਲ ਮਕਸਦ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਹੱਕਦਾਰ ਬਣੋ, ਲਾਚਾਰ ਨਹੀਂ…
